Unai eta munstro arriskutsua

Egun batean, Unai gazteluan zegoen lasai-lasai. Egun hartan, herritar bat etorri zen bere gaztelura.

Herritarrak Unairekin hitz egin nahi zuen, baina gazteluko zaindariek ez zioten uzten pasatzen. Herritarrak tematzen jarraitzen zuen eta azkenean zaindariek Unairi deitu zioten. Herritarrak munstro harrigarri bat mendian ikusi zuela esan zion erregeari. Erregeak zaldunei deitu zien mendira joateko munstroaren bila. Zaldunak mendira joan ziren baina ez zuten ezer ikusi eta erregeari esan zioten.

Hurrengo egunean, erregeak herritarrari deitu zion eta bere zaldunek ez zutela ezer ikusi esan zion. Herritarra ezinezko ezina zen munstroa ez egotea berak ikusi zuelako esaten zuen. Herritarrak behin entzun zuen bere amonari esaten mendian koba bat zegoela eta Unaik bere zaldunei berriro deitu zien eta esan zien herritarrak esan ziona.

Zaldunak berriro mendira joan ziren eta, herritarrak esandako koba aurkitu zuten. Munstroa lotan zegoen, baina zaldunek munstroa ikusi zuten. Beldurragatik zaldunek oihu egin zuten eta munstroa esnatu egin zen. Munstroa gaztelura joan zen eta hor Unairen maskota egin zen.

Azkenean, munstroarekin kanpoko gerlariek ezin zuten gaztelua eraso egin eta Unai oso pozik zegoen.